Ναός του Μπελ
Ναός του Μπελ | |
---|---|
معبد بل | |
Γενικές πληροφορίες | |
Είδος | ναός |
Αρχιτεκτονική | ελληνιστικός |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | Παλμύρα 34°32′49″N 38°16′26″E |
Διοικητική υπαγωγή | Ταντμούρ και Κυβερνείο της Χομς |
Χώρα | Συρία |
Λειτουργία | 32 μ.Χ. |
Κατεδάφιση | Αύγουστος 2015 |
Κατάσταση | κατεστραμένος |
Διαστάσεις | |
Ύψος | 15 |
Υλικά | πέτρα |
Σχεδιασμός και κατασκευή | |
Αρχιτέκτονας | Αλεξάνδρας |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Ο Ναός του Μπελ ή Ναός του Βήλου (αραβικά: معبد بل Αραβικά: معبد بل), γνωστός και ως Ναός του Βάαλ-Δία, ήταν ένας αρχαίος ναός στην Παλμύρα, στη Συρία. Ο ναός αφιερώθηκε το 32 μ.Χ.[1][2] στον Μεσοποταμιακό θεό Μπελ ή Βήλο. Ο Βήλος συνδεόταν με τις θεότητες Αγλίβολο ή Αγλίβωλο (σεληνιακή) και Γιαρχιμπόλ (ηλιακή) σχηματίζοντας τη λατρευτική τριάδα των θεών της Παλμύρας.
Τα ερείπια του ναού αυτού θεωρούνταν από τα καλύτερα διατηρημένα στην αρχαία πόλη της Παλμύρας,[3] αλλά τον Αύγουστο του 2015 η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος τοποθέτησε εκρηκτικά και τον ανατίναξε. Το κτίριο υπέστη πολύ σοβαρές ζημιές και το μεγαλύτερο μέρος του καταστράφηκε.[4] Η τοξωτή κύρια είσοδος του ναού είναι ακόμη άθικτη,[5] καθώς και οι εξωτερικοί τοίχοι και η οχυρή πύλη του. Ο Ναός του Βήλου είχε χαρακτηριστεί από την UNESCO μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ναός κτίστηκε επάνω σε τελλ, δηλαδή πάνω σε επιχωματωμένα ερείπια, με στρωματογραφία που υποδεικνύει ανθρώπινη παρουσία έως πίσω στην τρίτη χιλιετία π.Χ.
Την προρωμαϊκή περίοδο, στη θέση αυτή βρισκόταν ένας παλαιότερος ναός που συνήθως αναφέρεται ως «ο πρώτος ναός του Βήλου» και «ο Ελληνιστικός ναός». Οι τοίχοι του τεμένους και τα προπύλαια κατασκευάστηκαν στα τέλη του πρώτου και το πρώτο μισό του δεύτερο αιώνα μ.Χ.
Είναι γνωστά τα ονόματα τριών Ελλήνων που εργάστηκαν για την κατασκευή του ναού, μέσω επιγραφών που έχουν διατηρηθεί, συμπεριλαμβανομένου ενός πιθανώς Έλληνα αρχιτέκτονα ονόματι Αλεξάνδρας.[6][7] Ωστόσο, πολλοί Παλμυρηνοί υιοθέτησαν ελληνορωμαϊκά ονόματα και γηγενείς πολίτες με το όνομα Αλέξανδρος μαρτυρούνται στην πόλη.[8]
Ο Ναός του Βήλου μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία κατά την Βυζαντινή περίοδο.[9] Τμήματα της δομής τροποποιήθηκαν από Άραβες το 1132, και μετέτρεψαν τον ναό σε τζαμί. Οι περισσότερες από τις Κορινθιακές κολόνες των εσωτερικών κιονοστοιχιών ακόμη διατηρούσαν τα βάθρα όπου έστεκαν τα αγάλματα των ευεργετών.[2] Ο ναός ήταν στοιχισμένος στην ανατολική άκρη της Μεγάλης Κιονοστοιχίας της Παλμύρας.
Αρχιτεκτονική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ναός εμφάνιζε αξιοσημείωτη σύνθεση αρχιτεκτονικής της αρχαίας Εγγύς Ανατολής και Ελληνορωμαϊκής αρχιτεκτονικής.[1] Ο ναός ήταν τοποθετημένος σε ένα περίβολο στοιχισμένο με ένα πρόναο. Είχε ορθογώνιο σχήμα και προσανατολισμό βορρά-νότου.[1] Η βάση του ήταν μια πλακόστρωτη αυλή που περιβαλλόταν από ένα τεράστιο μακρύ τοίχο 205 μέτρων με ένα προπύλαιο. Σε ένα βάθρο στην μέση της αυλής ήταν το κυρίως κτίριο του ναού. Ο σηκός περιβάλλονταν εξ ολοκλήρου από ένα πρόστυλο με κορινθιακούς κίονες, που διακόπτονταν μόνο από τη μεγάλη πλευρά από μια πύλη εισόδου με μεγάλα βήματα που οδηγούσαν στην αυλή. Ο σηκός ήταν μοναδικός στο γεγονός ότι είχε δύο εσωτερικά ιερά, το βόρειο και το νότιο άδυτον, αφιερωμένα ως τα ιερά του Βήλου και άλλων τοπικών θεοτήτων. Το βόρειο τμήμα ήταν γνωστό για ένα ανάγλυφο των επτά πλανητών που ήταν γνωστοί στους αρχαίους περιβαλλόμενο από τα δώδεκα ζώδια του ζωδιακού κύκλου και τα ανάγλυφα μια πομπής από καμήλες και πεπλοφόρες γυναίκες.[10] Ο σηκός φωτιζόταν από δύο ζεύγη παραθύρων ψηλά στους δύο μακρούς τοίχους.[1][2] Σε τρεις γωνίες του κτιρίου υπήρχαν κλιμακοστάσια που οδηγούσαν σε ταράτσες.[1]
Στην αυλή υπήρχαν τα ερείπια ενός νιπτήρα, ενός βωμού, μιας τραπεζαρίας, και ενός κτιρίου με κόγχες. Και στη βορειοδυτική γωνία υπήρχε ένα κεκλιμένο επίπεδο κατά μήκος του οποίου τα θυσιαζόμενα ζώα οδηγούνταν στην περιοχή του ναού.[2] Υπήρχαν τρεις μνημειακές πύλες, από τις οποίες η είσοδος είναι από τη δυτική πύλη. Αυτές τροποποιήθηκαν από τους Άραβες το 1132 όταν στήθηκε ένα προπύργιο, και ο ναός μετατράπηκε σε τζαμί, κάτι που τον έσωσε από περαιτέρω φθορά.
Καταστροφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Διευθυντής Αρχαιοτήτων της Συρίας Μααμούν Αμπντούλ Καρίμ δήλωσε ότι το Ισλαμικό Κράτος έψαχνε για θησαυρούς και "αποθέματα χρυσού" στην πόλη.[11] Στις 30 Αυγούστου 2015, το Associated Press ανέφερε ότι το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε είχε εν μέρει κατεδαφίσει το ναό με εκρηκτικές ύλες, επικαλούμενο αυτόπτες μάρτυρες.[12][13] Τα τούβλα και οι κίονες έχουν αναφερθεί ως ξαπλωμένα στο έδαφος και μόνο ένας τοίχος αναφέρθηκε ως εναπομείνας, σύμφωνα με κάτοικο της Παλμύρας.[14][15] Η ζημιά ήταν επίσης πιστοποιείται από το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.[16] Ο Διευθυντής Αρχαιοτήτων της Συρίας Μααμούν Αμπντούλ Καρίμ αργότερα δήλωσε ότι αν και υπήρξε μια έκρηξη μέσα στην περίμετρό του ναού, «η βασική δομή στέκεται ακόμα".[17] Ωστόσο, αυτές οι αναφορές αποδείχθηκαν ανακριβείς, όταν ο ΟΗΕ επιβεβαίωσε την καταστροφή του ναού μετά από την εξέταση δορυφορικών εικόνων. "Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε την καταστροφή του κεντρικού κτιρίου του Ναού του Βήλου, καθώς και μια σειρά από κίονες στην άμεση γειτονία του", αναφέρθηκε από το Ινστιτούτο των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση και την Έρευνα (UNITAR).[18][19] Το BBC εξέδωσε μια αναφορά βίντεο που δείχνει τις δορυφορικές εικόνες και την καταστροφή με περιγραφή από τον Einar Bjorgo, διευθυντή της Δορυφορικής Απεικόνισης των Ηνωμένων Εθνών (UNOSAT UNITAR).[20]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Gates, 2003, p.390–91.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Kaizer, p.67.
- ↑ Cremin, p.187.
- ↑ «Palmyra's Temple of Bel 'destroyed'». BBC News. BBC. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2015.
- ↑ Domingo, Plácido (December 2016). «End the International Destruction of Cultural Heritage». Vigilo (Din l-Art Ħelwa: National Trust of Malta) (48): 30–31. ISSN 1026-132X.
- ↑ Stoneman, Richard (1994). Palmyra and Its Empire: Zenobia's Revolt Against Rome. University of Michigan Press. σελ. 54. ISBN 9780472083152.
How are we to imagine the funding of the immense building program at Palmyra that began in A.D. 32 and did not end for nearly two hundred years ... there are many hints of Greek training in the detail of Palmyra's monuments. The architect of the Temple of Bel was most probably a Greek, and we know the names of three Greeks who worked on that temple.
- ↑ Alcock, Susan E. (1997). The Early Roman Empire in the East. Oxbow Books. σελ. 157. ISBN 9781900188524.
The temple demonstrates how closely the Greco-Roman architectural tradition, on the one hand, was connected with oriental Parthian forms on the other, and how by this fusion a completely new architectural language was created. The ground plan of the building is a copy of the Hellenistic temple of Artemis at Magnesia in Asia Minor, built by the Greek architect Hermogenes. (It may be of interest that a Palmyrenc inscription refers to an architect with the Greek name Alexandras working at the temple of Bel).
- ↑ Yon, Jean-Baptiste (2002). Les notables de Palmyre. Institut français d'archéologie du Proche-Orient. σελίδες 10,59. ISBN 9782912738196.
- ↑ Browning, Iain (1979). Palmyra. Noyes Press. σελ. 168. ISBN 9780815550549.
Like the Temple of Bel, the Baal Shamin was converted into a church during the Byzantine period.
- ↑ «Temple of Bel». Syrian Embassy in the United States. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2015.
- ↑ http://www.bbc.com/news/world-middle-east-33984006
- ↑ Westall, Sylvia (30 August 2015). «Islamic State destroys part of Syria's Temple of Bel – monitors». Reuters UK. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-08-31. https://archive.today/20150831093542/http://uk.reuters.com/article/2015/08/30/uk-mideast-crisis-syria-bel-idUKKCN0QZ0XO20150830. Ανακτήθηκε στις 2015-09-07.
- ↑ «СМИ: боевики ИГ подорвали Храм Бэла на территории сирийской Пальмиры» (στα Russian). RIA Novosti. 30 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2015.
- ↑ «Syria's Palmyra Temple of Bel 'severely damaged' by IS». BBC. 31 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2015.
- ↑ «IS Partially Destroys Temple Of Bel – Reports». Sky News. 31 Αυγούστου 2015.
- ↑ «Activists: ISIL damages ancient temple in Syria's Palmyra». USA Today. 30 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2015.
- ↑ «Palmyra's Temple of Bel 'still standing'». BBC News. 31 August 2015. http://www.bbc.com/news/world-middle-east-34107395. Ανακτήθηκε στις 31 August 2015.
- ↑ Barnard, Anne; Saad, Hwaida (2015-08-31). «Palmyra Temple Was Destroyed by ISIS, U.N. Confirms». The New York Times. ISSN 0362-4331. http://www.nytimes.com/2015/09/01/world/middleeast/isis-militants-severely-damage-temple-of-baal-in-palmyra.html. Ανακτήθηκε στις 2015-09-01.
- ↑ «Palmyra's Temple of Bel destroyed, says UN - BBC News». Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ «Satellite images show Palmyra temple destruction». www.bbc.com. 1 Σεπτεμβρίου 2015.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Becker, Jeffrey A. Temple of Bel. Smarthistory
- Gates, Charkes (2003), Ancient cities: the archaeology of urban life in the Ancient Near East and Egypt, Greece and Rome, Routledge, ISBN 978-0-415-01895-1, http://books.google.com/books?id=490NAAAAQAAJ&pg=PA390&dq=temple+of+bel+palmyra&lr=&ei=PiKSS5yWJ6WCkQSDq92bDQ&cd=18#v=onepage&q=temple%20of%20bel%20palmyra&f=false
- Kaizer, Ted (2002), The religious life of Palmyra: a study of the social patterns of worship in the Roman period, Franz Steiner Verlag, ISBN 978-3-515-08027-9, http://books.google.com/books?id=KvZ7K5KWbuoC&pg=PA67&dq=temple+of+bel+palmyra&ei=SRySS-TtJZyqkATyvaysDQ&cd=1#v=onepage&q=temple%20of%20bel%20palmyra&f=false
- Cremin, Aedeen (2007), Archaeologica: The World's Most Significant Sites and Cultural Treasures, Frances Lincoln Ltd., ISBN 978-0-7112-2822-1, http://books.google.com/books?id=A0llBlzF6UgC&pg=PA187&dq=temple+of+bel+palmyra&lr=&ei=oSWSS62zM5CclQT9993XDQ&cd=25#v=onepage&q=temple%20of%20bel%20palmyra&f=false[νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιστότοπος Συριακής πρεσβείας με την ιστορία του τόπου Αρχειοθετήθηκε 2009-07-15 στο Wayback Machine.